Komputerowe Badanie Stóp – liczone parametry
|
Na obraz stóp nanosimy punkty
pomiarowe, które wykorzystywane są w dalszych obliczenia plantokonturogramu
i podawanych wynikach.
A,B – wyznaczają oś
długą stopy
C,D – szerokość
przodostopia
S,T – szerokość pięty
E - punkt styczności z paluchem
F – punkt styczności z
palcem
Q,q – styczna
wewnętrzna dla konta Clarke’a
W –centrum
wysklepienia dla wskaźnika
Sztritera-Godunowa
1-5 głowy kości palców stóp
|
|
20. 21. Długość stopy liczona pomiędzy punktami A
i B (DL)
22. 23. Szerokość stopy liczona pomiędzy punktami
C i D (SZ)
24. Proporcja długości/szerokości stopy (wskaźnik
Wejsfloga)
Stosunek długości stopy do jej szerokości powinien
wynosić 3:1.
Z reguły przyjmuje on wartości pomiędzy 2 a 3.
Wartości bliższe „2”, np. 2.15 świadczą o płaskostopiu
poprzecznym, natomiast bliższe „3”, np. 2.95 dowodzą prawidłowego
wysklepienia poprzecznego
|
|
25. 26. Kąt koślawości palucha ALFA
Jest to kąt zawarty między styczną do przyśrodkowego
brzegu stopy a styczną poprowadzoną z punktu w najszerszym miejscu
przodostopia do zewnętrznego brzegu palucha. Norma dla kąta koślawości
palucha wynosi 0-9st (Wejsflog 1956)
27. 28. Kąt szpotawości palca BETA
Wyznaczamy go podobnie jak kąt ALFA, ale po stronie
zewnętrznej brzegu stopy.
|
|
29. Kąt piętowy GAMMA
Wyznaczają go dwie styczne do wewnętrznej i zewnętrznej
krawędzi stopy. Styczne przecinają się poza piętą tworząc kąt. Norma dla
kąta piętowego wynosi 15-18st (Wejsflog 1956)
34. 35. Szerokość pięty liczona pomiędzy punktami
S-T
|
|
32. 33. Kąty koślawości palucha (AL) i szpotawości
palca liczone według drugiej definicji
36. 37. Powierzchnia stopy przylegająca do podłoża
(PS)
38. 39. Powierzchnie ważone (PSW) – każdy punkt
uwzględnia również przypadający na niego nacisk (nasycenie kolorów)
|
|
31. Wskaźnik kątowy Clarke'a (CL)
Istnieje wiele metod, którymi ocenia się odbitkę przez
wykreślenie szeregu linii pomocniczych. Najpopularniejszą i najprostszą
jest metoda Clarke'a. Polega ona na wykreśleniu prostej (C-S). Prosta ta
przecinająca się ze styczną wewnętrzną (Q-q) daje kąt Clarke'a. Wartość
tego kąta przedstawia się odpowiednio:·
stopa płaska x -
30°,
stopa z obniżonym wysklepieniem 31°- 41°,
stopa normalna
42°-54°,
stopa z podwyższonym wysklepieniem 55°- x.
|
|
30. Wskaźnik Sztritera - Godunowa (KY)
Określa on
stosunek długości odcinka przebiegającego w centrum wysklepienia łuku
podłużnego (przez zacienioną część śladu) do długości odcinka wykreślonego
przez nie zacienioną i zacienioną część plantokonturogramu.
KY = (W – i) / (
j – i)
(W – i) - część zaciemniona; (j – j) - część zaciemniona i nie zaciemniona.
Klasyfikacja stóp według wskaźnika KY dla osób
dorosłych:
stopa wydrążona
0,00 – 0,25,
stopa normalna
0,26 – 0,45,
stopa obniżona I°
0,46 – 0,49,
stopa obniżona II°
0,50 –
0,75,
stopa płaska
0,76 – 1,00.
Wskaźnik KY odnosi się też do wieku badanej osoby:
8 lat 0,44 – 0,54,
9 lat 0,41 – 0,53,
10 lat 0,40 – 0,53,
11 lat 0,39 – 0,54.
Program wyznacza ten wskaźnik przeprowadzając odcinek
prostopadły do stycznej CS poprzez punkt W (oznaczający centrum
wysklepienia). Punkty „i”, „j” znajdowane są automatycznie.
|
|
Wzorce
Porównanie plantokonturogramu z wzorcowymi typami stóp
Bochenka, Bunaka, Clarke’a, Wejsfloga .
1– 3 – stopa
wydrążona,
4– 6 – stopa
prawidłowa,
7–10 – różne postacie płaskostopia.
|
|
40..49. Zmodyfikowana biostereometryczna metoda oceny stóp.
(prof. Ewa Demczuk –Włodarczyk Zakład Kinezyterapii AWF
Wrocław)
Przed badaniem
na stronie podeszwowej stóp zaznacza się położenie pięciu głów kości
śródstopia. Osoba badana siada na krześle z regulowaną wysokością
siedziska, które umożliwia indywidualne dostosowanie wysokości krzesła, aby
stopy ustawione były pod kątem prostym do podudzia, a podudzie pod kątem
prostym do uda. Stopy opiera na przyrządzie i dokonuje rejestracji
podeszwowej strony stóp w odciążeniu. Następnie staje w pozycji
rozluźnionej na przyrządzie i rejestruje stronę podeszwową stóp w
obciążeniu.
W ocenie stopy
bierzemy pod uwagę przebieg łuków kostnych (linie poprowadzonych pomiędzy
punktem B a głowami kości palców1..5).
Na podstawie danych anatomicznych i biomechanicznych
podzielono ukształtowanie strony podeszwowej stóp na 4 typy:
- stopa wydrążona. Charakteryzuje się tym, iż w zarówno
w obciążeniu jak i dociążeniu łuk podłużny V uniesiony jest nad podłoże,
- stopa prawidłowa. Łuk V przylega do podłoża
(ewentualnie jest jedynie minimalnie uniesiony- w warunkach odciążenia), a
biegnące przyśrodkowo łuki biegną coraz wyżej (obciążenie powoduje jedynie
ich obniżenie),
- stopa płaska funkcjonalnie. W odciążeniu zarówno IV,
jak i V łuk podłużny przylegają do podłoża i stosunkowo nisko przebiega łuk
III. Po obciążeniu do podłoża przylegają V, IV, III, a II przebiega nad
nimi stosunkowo nisko,
- stopa płaska strukturalnie. W warunkach obciążenia do
podłoża przylegają łuki V-II, a nawet I.
|
|
|